Gewone Esdoorn

Meelbes boomDe Meelbes is een Sorbus soort die niet heel snel groeit. Hij kan ook goed tegen verharding, vandaar dat hij ook erg geschikt is om langs lanen en straten te plaatsen. De boom bloeit rijkelijk in witte trossen. In de herfst komen er oranjerode bessen aan. De zogeheten meelbes, ook wel de ‘Sorbus aria Magnifica’ genoemd, is familie van de lijsterbes. In tegenstelling tot de gewone lijsterbes, is de meelbes kleiner van stuk. De meelbes is een boom die niet snel groeit, waarbij de bladeren aan de bovenzijde groen en glanzen. De onderzijde is wit van kleur. Aan de boom groeien bloemen die in trossen bij elkaar zitten. De vruchten die gevormd worden, zijn rood/oranje van kleur, wat aantrekkelijk is voor de vogels, want die eten deze vruchten. De meelbes boom kopenAlvorens je de meelbes boom wilt aanschaffen, is het goed rekening te houden of de boom wel in uw tuin kan staan. Zo heeft het aardig wat ruimte nodig en gedijt het niet in een kleine tuin. De boom kan, mits hij volgroeid is, wel 5 tot 10 meter hoog worden. Qua grondsoort maakt het de boom niets uit waar het gepland wordt. Hij groeit goed in klei, zand, droge of vochtige grond. Het is goed rekening te houden dat de boom in de tuin wordt gepland waar de zon goed bij kan komen, maar waar ook halfschaduw aanwezig is. Zo komt de boom het beste tot zijn recht en groeit hij goed door. Wel moet u zorgen voor voldoende vocht aan- en afvoer. In de lente/zomer begint de boom weer in bloei te komen en komen er mooie witte bloemen uit de meelbos en na deze bloei worden er rode lijsterbesjes aangemaakt. In de herfstperiode komen er gele bladeren aan de boom en dient u rekening te houden met het feit dat de meelbes boom gesnoeid moet worden tussen de maand oktober en februari om te voorkomen dat de lijsterbes boom dood gaat. Op het snoeien na, kan de boom goed tegen lage temperaturen en is de boom ‘winterhard’ te noemen. Voor- en nadelen aankoop meelbes boomDe voordelen van deze meelbes boom is dat het in de herfst prachtige bladeren geeft en in de zomer lekker geurende bloemen heeft. Ook de besjes die na de bloemen wordt gecreëerd, zijn erg in trek bij vogels. Een leuk gezicht in uw tuin om de vogels bezig te zien gaan. Daarnaast is de boom makkelijk te onderhouden. Het nadeel van deze boom is dat het niet zijn blad behoudt en in de winter dus kaal gaat worden. Het is ook raadzaam de besjes niet in handen te laten komen van kinderen. De besjes zijn namelijk giftig en alleen voor vogels te verdragen.

De Salix alba 'Chermesina' heeft een ronde kroon met groen smal blad. Opvallend zijn de oranjerode takken. De boom groeit vooral op vochtige tot natte plaatsen. Geschikt voor klei-, zand- en kalkrijke grond.De schietwilg groeit en bloeit er wereldwijd lustig op losDe Latijnse familienaam voor de schietwilg is Salicaceae waarbij salix de naam van het geslacht aangeeft en alba de naam van het soort is. Deze wilgenboom komt in Nederland veel voor. Vooral in parken, langs sloten en aan oevers groeit de dorstige boom goed en snel. De vochtige grond waarop ze het beste groeien, is bij voorkeur kalkhoudend, maar op een zure grond, groeien ze ook. Felle zonnestralen vormen geen probleem en temperaturen ver beneden nul, kunnen ze ook goed aan. Onder de juiste omstandigheden, kan de schietwilg een hoogte bereiken van zo’n 20 tot 25 meter.  Een wilg langs een slootje lijkt een typisch Nederlands beeld, maar is dat niet, want schietwilgen komen bijna overal in Europa voor, alleen Scandinavië slaan ze grotendeels over. In Noordwest-Afrika, Midden-Azië en in veel gebieden daaromheen komt de schietwilg ook veel voor en ook daar is de boom vaak te vinden langs het water. Kenmerken van de bloemen en bladerenApril en mei is de bloeiperiode van de schietwilg. De bloeiwijzen zijn bloemen in de vorm van zachte katjes. Deze worden zo'n vijf centimeter groot. De boom is tweehuizig dit betekent dat vrouwelijke en mannelijke bloemen niet samen op één boom groeien. Een boom is dus of mannelijk of vrouwelijk. In de lente, wanneer de boom volop bloeit, is het verschil in geslacht te zien. De mannelijk boom heeft dan als meest opvallende kenmerk gele helmknoppen. De vrouwelijke boom heeft dit niet. Vanuit het vrouwelijk vruchtbeginsel ontstaat de doosvrucht. Als deze opengaat zullen de pluizige zaden meegenomen worden door de wind. Hun kiemkracht is van korte duur. De smalle iets gekrulde bladeren zijn vijf tot tien centimeter lang en hebben een lancetvorm. De bovenkant is donkergroen en de onderkant is groen met een zilvertint. Groei van waterlot door bladverliesWanneer de schietwilg veel aan bladoppervlakte verliest, is de balans tussen kroon en wortelgestel verstoord. Dit gebeurt bij een bladverlies van meer dan 20%, bijvoorbeeld door te snoeien. De boom heeft de neiging het verlies aan bladoppervlakte zo snel mogelijk te herstellen. Het gevolg hiervan zijn snel groeiende twijgen. Dit worden waterloten genoemd. De groei van waterloten wordt (meestal) als onaantrekkelijk beschouwd. ZiektesDe schietwilg kan lastig gevallen worden door plagen. De watermerkziekte is een beruchte. De Brenneria salicis-bacterie is de veroorzaker van deze ziekte. De boom krijgt verstopte houtvaten en dat zorgt ervoor dat de delen boven de verstopping niet van genoeg voeding worden voorzien, verwelken en uiteindelijk afsterven. De grens tussen de gezonde en de zieke boomdelen is te zien aan de lokale groei van waterloten. De ziekte is besmettelijk, dus vaak zal de zieke boom helemaal verwijderd moeten worden. Door de boom ongeveer één keer per drie jaar te knotten, kan geprobeerd worden om de ziekte enigszins in toom te houden. Het knotten geneest de boom niet, maar vers groeiende scheuten zouden er minder last van kunnen hebben. Bladgal is niet zozeer een schadelijke ziekte, maar het ontsiert de boom behoorlijk. Galmijt (schietwilgwratmijt) is hier de boosdoener. Deze laat eitjes achter in de bladeren en tast het blad aan. De verkleuring kan lichtgroen tot rood zijn. Genezing is niet mogelijk, maar vaak snoeien of aangetaste takken weghalen, kan de aanwezigheid en dus de werking van galmijt soms verminderen.