Smalbladige Es

De Fraxinus angustifolia ‘Raywood’ heeft een brede eivormige kroon met diepgroen geveerd blad. In april heeft de boom geelgroenen pluimen. En in de herfst kleurt het blad oranje tot paarsrood. Geschikt voor klei-, zand- en kalkrijke grond.

Smalbladige es (Fraxinus angustifolia) is een snelgroeiende, middelgrote loofboom. Hij heeft een breed verspreidingsbereik dat zich uitstrekt van de Kaukasus, door Midden- en Zuid-Europa tot Noordwest-Afrika. In zijn noordelijke verspreiding hybridiseert hij van nature met gewone es (Fraxinus excelsior). De houtkwaliteit van de boom is inferieur in vergelijking met andere essensoorten en wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van pulphout en producten zoals fineer, laminaat en multiplex. De boom is populair als park- en bermboom in stedelijke omgevingen. Het sap wordt, wanneer het door de wind wordt gekristalliseerd, manna genoemd en wordt als zoetstof en in de geneeskunde gebruikt. Tegenwoordig wordt dit product alleen geproduceerd in Sicilië, Italië. De Smalbladige es groeit in milde klimaten, vaak op vochtige bodems in oeverbossen, langs rivieren en in het laagland; het groeit echter ook op goed gedraineerde hellingen. Het wordt meestal aangetroffen in gemengde loofbossen waar het bijdraagt aan een rijke biodiversiteit. De boom is een licht eisende soort en kan verstoorde gebieden koloniseren.

Gevoelighedem
Net als gewone es is smalbladige as gevoelig voor de Chalara fraxinea-schimmel en heeft de laatste tijd last van het afsterven van de as. U heeft misschien gehoord van assterfte, een ziekte die wordt veroorzaakt door de schimmel Chalara fraxinea. Deze ziekte verwoest al meer dan 10 jaar bossen met gewone es (Fraxinus excelsior) in heel Europa. De eerste symptomen van de ziekte werden begin jaren negentig in Polen ontdekt en is nu wijdverspreid in heel Europa. Symptomen zijn onder meer ernstige ontbladering, verwelking, schorsnecrose op stengels en verkleuring van het hout. Essenbomen van alle groottes (volwassen bomen, jonge boompjes en zaailingen) worden aangetast door deze ziekte, zowel in bossen als in stedelijke gebieden, en het leidt in de meeste gevallen tot boomsterfte. De situatie is nijpend in veel Europese landen, waar tot nu toe 80-90 procent van de essenbomen is aangetast. Er is waargenomen dat de ziekte zich verspreidt tot 20-30 kilometer per jaar. Naast sporen kan de ziekte zich ook via plantmateriaal verspreiden.

ECOLOGIE
Deze as vormt bosjes of verschijnt samen met andere formaties, altijd geassocieerd met het grondwater waarvan hij afhankelijk is. Om deze reden komt het voor in de buurt van fonteinen en bronnen, waterlopen en watermassa’s, waar het gewoonlijk een buitenrand vormt rond wilgen, elzen en populieren. Hij is onverschillig voor bodemtype, maar doet het het beste op zanderige, losse, goed ontwikkelde, zure substraten. Hij groeit van zeeniveau tot 1600 m. Aangenaam uitziende boom die wel 25 m hoog kan worden. Zijn grijze bast met de leeftijd en heeft soms een zeer dikke stam, een eigenschap die wordt aangemoedigd door het periodiek snoeien van de takken. De bladeren zijn bladverliezend, tegenovergesteld (hoewel sommige af en toe afwisselend zijn) en samengesteld, met gewoonlijk 7-11 blaadjes. Deze zijn lancetvormig, meestal 10-30 mm breed en gekarteld, maar met ver uit elkaar geplaatste tanden. De knoppen zijn bruin of bleekbruin, in tegenstelling tot die van Fraxinus excelsior L., waarmee het verward kan worden. De bloemen ontwikkelen zich voordat de bladeren zich hebben gevormd, zijn groenachtig, hebben geen bloembladen en vallen daardoor onopvallend op, ook al groeien ze in kleine hangende groepen. De vruchten vormen ook in groepen; ze zijn afgeplat, ovaal en zeer langwerpig.