Perzisch IJzerhout ‘Vanessa’

Torenhoge, romantisch, plakkerig. Roodbladige zomerlinde linde is een knappe loofboom die een rijk thuis is voor dieren in het wild. Bladluizen en hun roofdieren komen er naartoe en laten alles achter onder de boom bedekt met hun zoete en kleverige honingdauw. De bast is donkerder dan die van kleinbladige linde, en glad, en ontwikkelt zich met de jaren schilferige platen. De twijgen zijn grijsgroen in de schaduw maar zien er in zonlicht roodachtig uit. In tegenstelling tot kleinbladige linde, produceert grootbladige linde geen uitlopers vanaf de basis van de stam. Pas op voor: de hartvormige bladeren die aan de onderkant behaard zijn en ruw aanvoelen. In de winter herkenbaar aan: de grijze twijgen die niet erg behaard zijn en vaak helemaal geen haren hebben. Rode knoppen zijn groter dan 4 mm en hebben slechts 2-3 schubben. Hoe ziet grootbladige linde eruit: Hartvormig met een spitse punt, zacht behaard en met harige stengels. Ze zijn groter dan die van de kleinbladige linde, worden 6-12 cm lang en hangen bij warm weer. Gewone linde (Tilia x europaea) heeft plukjes witte haren tussen de adergewrichten, terwijl deze bij de kleinbladige linde (Tilia cordata) roestrood zijn. Grootbladige linde heeft aan de onderzijde haren. Wist je dat lindebomen werden vaak bij koninklijk besluit langs wegen geplant om geluk te hebben bij de oogsten.

De Sophora japonica, heeft een ronde kroon met donkergroen geveerd blad. In de herfst verschijnen grijze peulen. Na 10-15 jaar komen de eerste roomwitte bloemen. Deze boom heeft weinig last van ziekte en aantastingen. Geschikt voor klei-, zand- en kalkrijke grond. Honingboom (Sophora japonica)De Sophora Japonica is de Japanse honingboom. De naam honingboom verwijst naar het feit dat deze boom bij vlinders en bijen enorm geliefd is vanwege de in ruime mate aanwezige nectar. Hoewel de naam doet vermoeden dat de boom uit Japan afkomstig is, is niets minder waar. De boom stamt oorspronkelijk namelijk uit Korea en China.De Japanse honingboom is een snelgroeiende en forse boom. De ronde kroon die in eerste instantie rond is, groeit later tot waaiervormig uit. De stam is bochtig en heeft een wat grillige vorm. De vertakkingen aan de gegaffelde stam beginnen meestal laag. De boom heeft daardoor een decoratieve uitstraling. De Japanse honingboom staat het liefste in een droge of enigszins vochthoudende grond en kan zowel in de zon als in lichte schaduw worden geplaatst. De standplaats mag een warme plek zijn. Een volwassen boom wordt ongeveer 15 tot 20 meter hoog. Kenmerken van de Sophora Japonica Qua uiterlijk herkent u deze boom aan de grillige, bochtige stam. De twijgen en takken zijn opvallend groen van kleur en hebben veel licht gekleurde kurkporiën (lenticellen). Wanneer deze lentecellen opengaan, verspreiden ze een onaangename lucht. Het blad, dat ongeveer 25 centimeter lang is, is samengesteld. De deelblaadjes zijn elliptisch tot eirond. Om de boom in bloei te zien staan, moet u enigszins geduld betrachten. De boom zal pas na 10 tot 15 jaar voor het eerst gaan bloeien. De bloemen, die vanaf juli tot september verschijnen, hebben een roomwitte, soms roomgele kleur. De bloemen zijn ongeveer anderhalve centimeter. Ze staan in pluimen die wel zo’n 30 centimeter lang kunnen worden. Tijdens de bloeiperiode is de hele boom met deze roomwitte bloemen bedekt. Hoe warmer de zomer, des te rijker de bloei zal zijn. Vanwege de vele nectar is de Japanse honingboom een goede drachtplant.In de herfst verschijnen de grijze peulen aan de boom.De Japanse honingboom is vrij ongevoelig voor aantastingen of ziektes. Wanneer het in de maanden maart, april of mei nog vriest, kan de boom enige vorstschade oplopen.Omdat deze boomsoort veel vocht en voeding opneemt Ä—n oppervlakkig wortelt, kunt u deze het beste als solitair aanplanten. Vanwege deze eigenschappen is de boom daarom wat lastiger met andere vaste planten te combineren.