De berk die in het latijns de betula wordt genoemd is een geslacht van bomen uit de berkenfamilie die Betulaceae genaamd wordt. De berken van dit soort komen verspreid voor op het noordelijk halfrond. Ze zijn daarom ook goed winterhard. Ze zijn op dit moment de enige boomsoorten die van nature voorkomen op Groenland en op IJsland.
Kenmerken van de berkenboom is het in horizontale banden afbladderen van de bast op de stam. De nieuwe bast is soms wit, maar kan afhankelijk van de soort ook rood of zoals bij de meeste soorten bruin zijn. Berken hebben opgaande of hangende takken. In het voorjaar krijgt de berkenboom lange, hangende katjes. Het blad is dan lichtgroen en de bast vaak wit.
Berken hebben voor en bij het uitkomen van het blad een zeer sterke sapstroming. Het wordt dus aanbevolen om de berk dan ook alleen in de herfst en in de winter te snoeien.
De berk kan goed in moerassige streken groeien. De boom heeft weinig eisen en kan op alle grondsoorten geplaats worden. Het is per soort soms wel verschillend. De berk kan niet goed tegen verharding
Er zijn vele soorten in de berken. Van IJmeren kan elk berkensoort leveren. Op dit moment hebben we niet alle soorten in ons assortiment. Zoekt u een speciaal soort neem dan gerust contact op!
Het bekendste soort van de berkenfamilie is de Ruwe Berk of Zilverberk maar ook wel de Betula pendula genoemd. Hij staat ook vrijwel in heel Europa. Het is op veel plaatsen ook een belangrijke houtproducent. Deze hebben een opgaande groeiwijze en zijn soms meerstammig. De ovale kroonvorm is los en half open van structuur en de schuin afstaande takken hebben sterk afhangende en dunne twijgen. De stam is wit en bladdert iets af.
De Zachte Berk is ook wel een bekend soort. Â De Latijnse naam van deze boom is Betula Pubescens. Hij is wat kleiner dan de Ruwe Berk. De bladeren en de takken zijn ook wat fijner. De jonge stam is bruin, maar verandert snel in wit. De twijgen zijn roodbruin en zacht behaard. De herfstkleur is geel tot geelbruin. Jong blad voelt zacht aan vanwege de fijne beharing. De grondsoort moet voldoende vochtig zijn. Veen- en licht zure gronden worden goed verdragen. Zeewind wordt niet goed verdragen.
De Witte Himalayaberk is een middelgrote boom. Het is een berk die opvalt aan de witte stam. De schors kan wel afbladeren. Het berk krijgt donkergroen blad en katjes. De herfstverkleuring is geel. De boom wordt ook vaak als meerstammig gebruikt. De boom komt van nature voor in Zuidwest-China tot het Himalaya. De schuin opgaande takken schilferen af. De grote lederachtige bladeren zijn donkergroen
De Prieelberk is een treurberk en heeft als latijnse naam Betula pendula ‘Youngii’.  De berk wordt meestal op 250cm veredeld. Vanaf dat punt vormt zich de kroon naar beneden. Het is een sierlijke boom die niet hoog wordt.  De bladeren van de Prieelberk zijn glanzend groen en in de herfst geel van kleur. Hij is zeer geschikt voor een kleinere tuin.